http://www.roz2pix.rozblog.com
ادامه مطلب...
تاریخ: جمعه 10 تير 1390برچسب:داستان,داستان عاشقانه,داستان عاشقانه ی ایرانی,داستان عاشقانه جدید,داستانک عاشقانه,داستان پسرک,داستان عشق,داستان عاشقی,داستان جدید,
ارسال توسط JaVaD
،ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﯽ ﻣﯿﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ
ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺁﺑﯽ ﻗﻄﻌﻪ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﺒﺪﺍ
ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ.ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻫﻢ ﺷﺪﻩ
ﺑﻮﺩ،ﯾﮏ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺁﺑﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺷﯿﺎﺭ
ﮐﻮﭼﮏ.ﺯﻣﺎﻥ ﻣﯿﮕﺬﺷﺖ ﻭ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺁﺑﯽ
ﮐﻮﭼﮏ،ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯽ ﺷﺪ.ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﮐﻪ
ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﺪ ﺷﻌﺎﻉ ﺁﻥ ﻫﻢ
ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺸﺪ ﻭ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺷﯿﺎﺭ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻓﻀﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪﻩ
ﺑﻮﺩ ﻧﯿﺰ ﺑﯿﺸﺘﺮ.ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﻀﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ
ﺯﯾﺎﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺗﺮ ﮐﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ
ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﭘﺪﺭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ
ﮔﻔﺖ:ﭘﺪﺭ ﺷﻤﺎ ﭼﺮﺍ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ؟ ﭘﺪﺭ
ﮔﻔﺖ:ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻧﻪ،ﻗﻄﻌﻪ
ﮔﻤﺸﺪﻩ.ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ
ﻗﻄﻌﻪ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺘﻢ،
ﻣﺎﺩﺭﺕ ﻗﻄﻌﻪ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﯼ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ.ﺑﺎ
ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻭ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺷﺪﻡ.ﯾﮏ ﺩﺍﯾﺮﻩ
ﮐﺎﻣﻞ.ﭘﺴﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺟﻮﯼ
ﻗﻄﻌﻪ ﯼ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ.
ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ
ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺭﺳﯿﺪ ﺷﻌﺎﻉ ﻭ ﺯﺍﻭﯾﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ
ﮔﺮﻓﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺟﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮﺩ
ﻭﻟﯽ ﻣﺸﮑﻞ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺯﺭﺩ ﺑﻮﺩ.
ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺜﻠﺚ
ﺭﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻓﻀﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻗﻄﻌﻪ
ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ ﮐﻮﭼﮏ ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺟﻮ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ
ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺮﺑﻊ ﮔﻤﺸﺪﻩ
ﺭﺳﯿﺪ،ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ ﺷﻤﺎ ﻗﻄﻌﻪ ﮔﻤﺸﺪﻩ
ﻣﻦ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪﯾﺪ؟ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺮﺑﻊ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ
ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ-ﻭﻟﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺑﻊ
ﻫﺴﺘﯿﺪ ﻭ ﻗﻄﻌﻪ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﯼ ﻣﻦ ﻗﺴﻤﺘﯽ
ﺍﺯ ﺩﺍﯾﺮﻩ-ﻣﻦ ﺍﻭﻝ ﻗﻄﻌﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﺍﯾﺮﻩ
ﺑﻮﺩﻡ ﯾﻌﻨﯽ ﺩﻗﯿﻘﺎ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ
ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮﺗﺎﻥ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﺮﺑﻊ ﻗﺮﻣﺰ ﺁﻣﺪ.
ﻗﻄﻌﻪ ﯼ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺍﻭ ﻣﺮﺑﻊ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﻣﻦ
ﮔﻮﻝ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺩﺍﺧﻞ
ﻓﻀﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﻭ ﮐﺮﺩﻡ،ﺑﻪ ﻣﺮﻭﺭ ﺯﻣﺎﻥ
ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻓﻀﺎﯼ
ﺧﺎﻟﯽ ﻣﺮﺑﻊ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻡ.ﻭﻟﯽ ﺍﻭ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﻣﻦ ﺁﺑﯽ،ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﺩﯾﻢ.ﺍﮐﻨﻮﻥ
ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﻢ.ﻣﻦ ﻗﻄﻌﻪ ﯼ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﯼ ﺷﻤﺎ
ﻫﺴﺘﻢ.ﺩﺍﯾﺮﻩ ﮐﻪ ﺩﯾﺪ ﻗﻄﻌﻪ ﮔﻤﺸﺪﻩ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﻓﻀﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺧﻮﺩ ﺟﺎ ﺩﻫﺪ ﺍﻣﺎ ﻧﺸﺪ،ﺑﻨﺎ
ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻃﻨﺎﺏ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﺖ ﻭ
ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ.ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎ ﯾﮏ
ﻗﻄﻌﻪ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺑﺪ ﻗﻮﺍﺭﻩ ﺷﺪﻥ ﺩﺍﯾﺮﻩ
ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺩﺍﯾﺮﻩ
ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﺘﯿﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺧﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﺮﺩ.ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ
ﻭﻟﯽ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪ ﻭ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ
ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﮔﯿﺮ ﮐﺮﺩ.ﺑﺨﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺭﻭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﯼ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺍﺵ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺎﻻﯼ
ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﯿﺮ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ.ﻗﻄﻌﻪ ﮔﻤﺸﺪﻩ
ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﺮﻭﻡ ﻭ
ﮐﻤﮏ ﺑﯿﺎﻭﺭﻡ.ﻗﻄﻌﻪ ﯼ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺭﻓﺖ ﻭ
ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ.ﺩﺍﯾﺮﻩ ﻫﻢ ﺳﺎﻟﻬﺎ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﯿﻀﯽ ﺷﺪ(ﻻﻏﺮ ﺷﺪ. )
ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﺯ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﯿﺎﯾﺪ.ﺩﻟﺶ
ﺷﻮﺭ ﻣﯿﺰﺩ ﮐﻪ ﻧﮑﻨﺪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻗﻄﻌﻪ
ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ.ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ
ﺳﻮ ﺭﻓﺖ.ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ.
ﮐﺎﺵ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ.
ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﻫﻤﯿﻨﺠﺎ ﺗﻤﻮﻡ ﻣﯿﺸﻪ
ﻭﻟﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺍﯾﻨﻮ ﺧﻮﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﺧﯿﻠﯽ
ﻧﺎﻣﺮﺩﯾﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﺟﻮﺭﺍﯾﯽ ﺩﺳﺖ ﺑﺒﺮﯾﻢ ﺗﻮ
ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻨﻢ ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﯼ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﯾﻪ
ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺮﺍﺵ ﻣﯿﺬﺍﺭﻡ:ﭘﺲ ﻫﻤﯿﻨﺠﻮﺭ ﺑﺎ
ﮔﺮﯾﻪ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﺶ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ
ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺜﻠﺚ ﻫﻤﺮﻧﮓ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺳﯿﺪ.
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩ
ﻭ ﮔﻔﺖ:ﺣﺎﺿﺮﯼ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯽ.ﻗﻄﻌﻪ
ﻣﺜﻠﺚ ﻫﻢ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﻪ ﻣﻨﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ
ﺁﺭﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺕ ﻫﺎ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺮﺑﻊ ﺯﺭﺩ
ﻗﻄﻌﻪ ﺍﯼ ﻫﻤﺮﻧﮓ ﺧﻮﺩﺵ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ
ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺮﺑﻊ ﺁﺑﯽ ﺑﻬﻢ ﺯﺩ ﺣﺎﻻ ﻓﻄﻌﻪ
ﻣﺮﺑﻊ ﺁﺑﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺳﺰﺍﯼ ﺧﯿﺎﻧﺘﺶ
ﺑﻪ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺍﺳﺖ.http://www.roz2pix.rozblog.com
ادامه مطلب...
تاریخ: دو شنبه 16 خرداد 1390برچسب:داستان عاشقانه,داستان عاشقانه جدید,داستان غمگین,داستانک عاشقانه,داستان با حال عاشقانه,داستان غم,داستان های باحال,داستان جدید,داستان عشق,داستان عاشقی,داستانک عاشقانه جدید,
ارسال توسط JaVaD
آخرین مطالب