ﺁﺭﺯﻭﺋﻲ ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻛﻪ ﺭﻭﺍﻥ ﺳﻮﺯﺩ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻛﺎﻫﺪ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻫﻮﺳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻏﻢ ﻭ ﺍﺷﻚ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺨﺪﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻧﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻫﻴﭻ ﺟﺰ ﺣﺴﺮﺕ ﺩﻳﺪﺍﺭﺵ ﺳﻮﺧﺘﻢ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻭ ﻛﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻏﻢ ﻣﻦ ﻣﺎﻳﻪ ﺁﺯﺍﺭﺵ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﺳﻴﺎﻫﻲ ﻫﺎ ﻣﻪ ﭼﻮ ﺩﺭ ﻫﺎﻟﻪ ﺭﺍﺯ ﺁﻳﺪ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻪ ﺭﻩ ﺩﺍﺭﻡ ﺷﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺑﺎﺯ ﺁﻳﺪ ﺳﺎﻳﻪ ﺍﻱ ﺗﺎ ﻛﻪ ﺑﺪﺭ ﺍﻓﺘﺪ ﻣﻦ ﻫﺮﺍﺳﺎﻥ ﺑﺪﻭﻡ ﺑﺮ ﺩﺭ ﭼﻮﻥ ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ ﮔﺬﺭﺩ ﺳﺎﻳﻪ ﺧﻴﺮﻩ ﮔﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺍﻳﻦ ﺑﺴﺘﺮ ﺟﺎﻧﻢ ﺁﻥ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺭﺍ ﺟﻮﻳﺪ ﺯﻳﻨﻬﻤﻪ ﻛﻮﺷﺶ ﺑﻲ ﺣﺎﺻﻞ ﻋﻘﻞ ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮﻳﺪ ﺯﻥ ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺩﻝ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺑﺒﺮ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﺩﻣﻲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﺧﻄﺎ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺭﻩ ﺩﺍﺩﻱ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺁﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺪ ﺧﻮ ﺭﺍ ﺁﻥ ﻛﺴﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻣﻲ ﺟﻮﺋﻲ ﻛﻲ ﺧﻴﺎﻝ ﺗﻮ ﺑﺴﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺲ ﻛﻦ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﻱ ﺭﺍ ﺑﺲ ﻛﻦ ﺍﻭ ﻳﺎﺭ ﺩﮔﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻟﻴﻜﻦ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻪ ﻛﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻲ ﺑﻪ ﻧﺮﻣﻲ ﺭﻭﺩﻡ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﻧﺸﻮﺩ ﻫﻴﭻ ﺯ ﺍﻓﺴﻮﻧﺶ ﺁﺗﺶ ﺣﺴﺮﺕ ﻣﻦ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﻲ ﺭﻭﻡ ﺗﺎ ﻛﻪ ﻋﻴﺎﻥ ﺳﺎﺯﻡ ﺭﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﻛﻪ ﺑﺮﻡ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﻫﺮﮔﺰ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻫﻮﺳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﻤﻊ ﺍﻱ ﺷﻤﻊ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻱ؟ ﺑﻪ ﺷﺐ ﺗﻴﺮﻩ ﺧﺎﻣﻮﺷﻢ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﺴﺮﺕ ﻛﻪ ﭼﺮﺍ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﻢ
http://www.roz2pix.rozblog.com/page/link

نظرات شما عزیزان: